Wat is een PID meter? In dit artikel geven we antwoord op deze vraag en leggen we uit hoe een PID meter werkt. Met een Photo Ionisatie Detector kan een grote reeks aan Vluchtige Organische Componenten (VOC) gemeten worden. Met Vluchtige Organische Stoffen (VOS) wordt doorgaans hetzelfde bedoeld. Gassen zoals benzeen, tolueen, xyleen en vinylchloride zijn voorbeelden van VOC/VOS. In de basis kunnen VOC’s herkend worden door de aanwezigheid van koolstof (C) en waterstof (H) elementen in hun chemische structuur.
De PID meter is als het ware een detective die met een vergrootglas op zoek is naar vingerafdrukken. Vingerafdrukken zullen gevonden worden maar van wie de vingerafdruk is, is niet direct duidelijk. Een PID meter meet alle aanwezige VOC’s, maar is niet stof-specifiek en zal niet aangeven om welke gassen het gaat. Een goede voorbereiding en inlichting is dus van belang. Als van tevoren bekend is welke gassen er verwacht kunnen worden, zal een PID meter veel toegevoegde waarde leveren.
Hoe werkt een PID meter?
Zodra het te meten gas in de PID meter terecht komt (middels diffusie of een pompwerking), wordt deze blootgesteld aan hoogenergetische fotonen. Deze fotonen zitten meestal in het UV bereik. Door de bestraling van deze hoogenergetische fotonen verliezen de moleculen in het gas tijdelijk een elektron, waardoor positief geladen ionen gevormd worden. Het gas wordt hierdoor elektrisch geladen en er wordt door de ionen een elektrische stroom gegenereerd. Met deze elektrische stroom kan de PID meter een gasconcentratie aanduiden op het display. Hoe meer gas, des te groter de elektrische stroom en des te groter de meetwaarde op het display.
Waar worden PID meters ingezet?
Overal waar mogelijk VOC’s kunnen voorkomen kan een PID meter ingezet worden. Denk aan een raffinaderijen, verffabrieken, bodemsaneerders, waterzuiveringen, brandweer en CBRN. Afhankelijk van de toepassing kunnen verschillende VOC’s aanwezig zijn. De meter kan dan worden ingezet ter persoonlijke detectie, ruimte/tank vrijgave-metingen, of continue monitoring.
Ionisatiepotentiaal en correctiefactoren
Om een gas te kunnen detecteren moeten de eerdergenoemde positief geladen ionen gevormd worden. Hiervoor is een bepaalde hoeveelheid energie nodig die uitgedrukt wordt in Elektron Volt (eV). Afhankelijk van het type gas is er een andere minimale hoeveelheid energie nodig, elk gas is immers anders. Deze waarde noemen we het ionisatiepotentiaal (IP) Het ionisatiepotentiaal van een stof geeft aan welke kracht er benodigd is van de PID meter om deze te kunnen detecteren.
In de wereld van gasdetectie bestaan er drie typen lampen met de volgende energetische sterktes: 9.8 eV, 10.6 eV en 11.7 eV. De laatstgenoemde (11.7 eV) lamp is het sterkst en kan dus ook meer verschillende gassen ioniseren dan de 10.6 eV of 9.8 eV lampen. Echter is de 10.6 eV PID-lamp het meest gebruikelijk, gezien de lage Total Cost of Ownership en stabiliteit van de sensor. De 11.7 eV lamp is een stuk minder stabiel en heeft een kortere levensduur. De 9.8 eV lamp is het minst sterk en wordt voornamelijk gebruikt om gassen als een benzeen of butadieen te meten. Doordat de lamp minder sterk is zal PID-meting minder verschillende gassen kunnen detecteren, wat in specifieke gevallen juist gewenst is.
Per te meten gas is er naast een ionisatiepotentiaal vaak ook een correctiefactor bekend. De correctiefactor kan worden gebruikt als de gebruiker van de PID meter er zeker van is dat er slechts één gas verwacht kan worden. Bijvoorbeeld in een productieomgeving waar men op een bepaalde plek slechts vinylchloride gebruikt of produceert. Door de correctiefactor toe te passen op de PID meter kan de gemeten concentratie afgestemd worden op dit specifiek gekozen gas. In de basis doet de PID meter namelijk een breedbandmeting, en is deze gekalibreerd met isobutyleen. Om deze (met de juiste voorkennis) specifieker te maken kan de correctiefactor worden toegepast.
VOC’s meten met een LEL meter of PID meter?
Er wordt ons vaak gevraagd of VOC’s met een LEL-detector gemeten kan worden. Ons antwoord hierin hangt af van de toepassing en wensen van de gebruiker. De LEL-detector monitort het explosiegevaar van een reeks aan brandbare gassen, welke vaak ook vluchtige organische componenten zijn. Echter meet de LEL-detector dit op %LEL-niveaus en deze liggen veelal hoger dan de toxiteitswaarden. Een PID meter is juist ontwikkeld om op PPM of PPB-niveaus te monitoren om vroegtijdig te kunnen alarmeren op de toxische eigenschappen. Elk gas kent een andere toxiciteitsgrens, in Nederland worden deze door de overheid vastgelegd als grenswaarden.
Welke PID meter is geschikt voor mijn situatie?
BaSystemen beschikt over een groot assortiment aan PID meters, van persoonlijk draagbare tot gepompte vrijgavemeters en area monitors. Ook vast opgestelde PID meters behoren tot de mogelijkheden. Onze specialisten gaan graag met je in gesprek om de toepassing te bespreken en de juiste meetoplossing uit te kiezen. Een kijkje nemen op onze website kan natuurlijk ook. Klik op de knop links van deze tekst om verschillende PID meters van BaSystemen te bekijken.
